Meditatie Juli-Augustus 2018

geplaatst in: meditaties | 0

Eenheid in de gemeente

Wat zijn er veel kerken en gemeenten. Wat zie je vaak groepsvorming binnen gemeenten. Wat vaak verlaten gelovigen gemeenten om naar een andere gemeente te gaan. En wat zien we toch regelmatig scheuringen van gemeenten of het ontstaan van nieuwe gemeenten in een plaats waar er al zo veel zijn. Het is makkelijk die verdeeldheid te veroordelen, maar het is ook wel weer begrijpelijk dat die optreedt. We zijn immers allemaal anders. Onze karakters en interesses verschillen, onze smaken verschillen, net als onze manier van communiceren. En ook al geloven we allemaal in Jezus, ook onze opvattingen kunnen flink uit elkaar lopen.

De eenheid van de gemeente is een belangrijk thema in de Bijbel. Jezus bidt voor zijn discipelen (en alle mensen die via hen tot geloof komen): “laat hen allen één zijn, …., opdat de wereld gelooft dat U mij hebt gezonden”; (Joh. 17:21). Paulus schrijft in Efeziërs 4:3: “span u in om …. de eenheid te bewaren die de Geest u geeft. Als we één Heer, één geloof en
één doop hebben horen we bij elkaar en moeten we vanuit dat besef samen naar de weg van God zoeken. Geloven is in de Bijbel nooit iets wat je alleen doet. Sommige mensen houden afstand van gemeenten, omdat ze horen bij het “universele lichaam van Christus”, de wereldwijde verzameling van alle gelovigen. Maar de enige plek waar je werkelijk met
elkaar vorm kunt geven aan het lichaam van Christus is de plaatselijke
gemeente…

Voor het bewaren van de eenheid is in de eerste plaats je persoonlijke verbondenheid met Jezus Christus essentieel (Joh. 17:21 en 23, Ef. 4: 16). Vervolgens vraagt het een houding van bescheidenheid, zachtmoedigheid, geduld en verdraagzaamheid (Ef. 4: 2). Zonder deze zaken zal het nooit lukken om eenheid in de gemeente te hebben. Het basisprincipe is dus eenvoudig: we vinden elkaar in onze verbondenheid met de Heer en die zachtmoedige houding ten opzichte van elkaar.

 

Maar toch: ook al weet je dit, ook al heb je veel gebeden en je ingespannen: het kan zijn dat je je toch geen deel van de gemeente voelt. Dat je zoveel moeite hebt met dingen die er gebeuren (of die ontbreken) dat je het haast niet meer op kunt brengen om in de gemeente te blijven. Als je worstelt met je zijn in de gemeente, wil ik je drie praktische vragen meegeven. Dit zijn geen vragen om snel te beantwoorden, maar om lange tijd eerlijk en biddend mee bezig te zijn. Dit zijn ze:

1. Is de manier waarop jij deel uitmaakt van de gemeente tot eer van God? Of het nu gaat om je deelname in de diensten, de taken die je uitvoert, persoonlijke kontakten of je gebed voor de gemeente? En zo niet, wat kun je dan veranderen?
2. Is jouw deelname aan de gemeente tot zegen van anderen? En daarbij natuurlijk ook de vraag waarin je zou kunnen veranderen.

3. Is de gemeente jou (en je gezin) tot zegen? Soms helpen de eerste twee punten om hierin verandering te ervaren. Soms kun je concreet stappen ondernemen, bijvoorbeeld door bewust kontakten aan te gaan. Uiteindelijk zou het kunnen dat het toch beter is dat je een andere gemeente zoekt. Maar dat pas nadat je oprecht en biddend met deze
vragen bezig bent geweest! We zijn immers geen consumenten, maar broeders en zusters die een opdracht tot eenheid hebben. Span je in om die eenheid te bewaren: binnen je eigen gemeente én over kerkmuren heen.

Albert Remmelzwaal
(Dit is een samenvatting van de preek van 27 mei 2018, n.a.v. Ef. 4:1-16 en
Joh. 17:20-23. De preek is via de website van de gemeente terug te horen:
baptistenlelystad.nl/preken-beluisteren).